Πλαίσιο ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗΣ 15/1/2007
Αν όχι εμείς, ποιοί;
Αν όχι τώρα, πότε;
Μετά τη μεγαλειώδη πρώτη νίκη του φοιτητικού κινήματος το καλοκαίρι ενάντια στα σχέδια της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας να περάσει μέσω του θερινού τμήματος της Βουλής το νέο νόμο–πλαίσιο που είχε διαμορφώσει για τη λειτουργία των πανεπιστημίων, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια νέα, μεγάλη μάχη για την υπεράσπιση του δημοσίου χαρακτήρα των πανεπιστημίων.
Από κοινού η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ την Τετάρτη 10 Γενάρη συμφώνησαν ώστε να κρίνουν αναθεωρητέο το άρθρο 16, έτσι ώστε στην επόμενη Βουλή (η οποία θα είναι αναθεωρητική) να δώσουν το πράσινο φως για τη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, εφόσον θα έχει γκρεμιστεί πλέον κάθε συνταγματικό εμπόδιο, που μέχρι σήμερα την απαγορεύει.
Με την αναθεώρηση του άρθρου 16 γκρεμίζεται κάθε εμπόδιο για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων. Δίνεται η δυνατότητα ίδρυσης πανεπιστημίων απο επιχείρησεις, ιδιώτες ή άλλους φορείς, με αποτέλεσμα να απαξιώνεται ο δημόσιος και δωρεάν χαρακτήρας της εκπαίδευσης.
Τόσο η κυβέρνηση της ΝΔ, όσο και το ΠΑΣΟΚ υποστηρίζουν ότι με την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων θα αναπτυχθεί υγιής ανταγωνισμός μεταξύ αυτών και των δημοσίων, με αποτέλεσμα τα δημόσια να βελτιωθούν. Σε όποιους τομείς, όμως, είχαμε αντίστοιχα παραδείγματα (π.χ. τομέας υγείας) τα αποτελέσματα έδειξαν το αντίθετο.
ΝΔ και ΠΑΣΟΚ διακηρύττουν ότι με την ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων η ελληνική οικογένεια θα γλιτώσει τα δυσβάστακτα έξοδα για σπουδές στο εξωτερικό. Ποτέ όμως τα εν λόγω κόμματα δεν νοιάστηκαν για τα λεφτά που ξοδεύονται στην ιδιωτική εκπαίδευση. Αν νοιάζονταν, θα αύξαναν τον προϋπολογισμό της δημόσιας εκπαίδευσης αντί να την ιδιωτικοποιήσουν.
Στα ιδιωτικά πανεπιστημία, τόσο η εκπαιδευτική διαδικασία, όσο και τα ερευνητικά προγράμματα θα κατευθύνονται απο τον επιχειρηματία-ιδιοκτήτη. Την ίδια στιγμή, είναι σίγουρο ότι δεν θα μπορούν ουσιαστικά να λειτουργούν Φοιτητικοί Σύλλογοι, κάτι που σημαίνει ότι πάμε πίσω απο μία μεγάλη δημοκρατική κατάκτηση του φοιτητικού και λαϊκού κινήματος. Τέλος, τα Κ.Ε.Σ τα οποία έχουν δημιουργηθεί από επιχειρηματίες ή διάφορους άλλους φορείς θα αναγνωριστούν ως ιδιωτικά-μη κρατικά πανεπιστήμια, με αποτέλεσμα την περαιτέρω υποβάθμιση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Μας λένε ότι θέλουν να φτιάξουν ιδιωτικά πανεπιστήμια για να αποκτήσουμε ένα εκπαιδευτικό σύστημα σαν το αμερικάνικο, για να μπορούμε να έχουμε «ένα Χάρβαρντ στα Πετράλωνα». Όμως, στην πράξη αμερικανοποίηση του συστήματος θα σημαίνει ανωτατοποίηση των παρακείμενων στην Ομόνοια κολεγίων, που στην Αμερική δεν είναι καν πανεπιστήμια!
Η δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων στοχεύει στην πίεση των δημοσίων για τη συμμόρφωσή τους ως προς την κατεύθυνση και το μοντέλο με το οποίο τα κολέγια και τα πανεπιστήμια του εξωτερικού λειτουργούν. Η κίνηση αυτή θα επιφέρει δραματικές αλλαγές στα ελληνικά πανεπιστήμια όπως π.χ. οι ήδη κατατεθειμένες προτάσεις για κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων και την επιβολή διδάκτρων.
Τόσο η αναθεώρηση του άρθρου 16, όσο και η συζήτηση για την αλλαγή του νόμου-πλαισίου του 1982 εντάσσονται στη συνολικότερη αναδιάρθρωση της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Στόχος της αναδιάρθρωσης σε πανευρωπαϊκό επίπεδο είναι η υποβάθμιση των σχολών σε κέντρα κατάρτισης, τα οποία θα παράγουν απόφοιτους χωρίς μορφωτικά και επαγγελματικά δικαιώματα. Απόφοιτους στενά ειδικευμένους πάνω στις εφήμερες ανάγκες της αγοράς εργασίας που θα αποτελούν έτσι τους νέους ευέλικτους και χωρίς δικαιώματα εργαζομένους. Η αναδιάρθρωση στοχεύει στην πλήρη ευθυγράμμιση της εκπαίδευσης στους κανόνες της αγοράς και στην εμπορευματοποίηση της εκπαίδευσης.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΡΑΤΑΕΙ ΚΑΙΡΟ...
Όμως η εκαπιδευτική αναδιάρθρωση δεν ήρθε ουρανοκατέβατη. Η προσπάθεια αναδιαμόρφωσης του χώρου της ανώτατης παιδείας στην Ευρώπη και η προσαρμογή της στο εμπορευματοποιημένο αγγλοσαξονικό μοντέλο έχει ξεκινήσει εδώ και μια δεκαετία με την υπογραφή συνθηκών όπως αυτή της Μπολόνια. Οι πολιτικές που απορρέουν από αυτές τις συνθήκες αποσκοπούν στο να μετατραπόυν τα πανεπιστήμια σε επιχειρήσεις οι οποίες θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους και θα βγάζουν απόφοιτους πειθαρχημένους χωρίς σταθερή εργασία και επαρκείς γνώσεις. Αυτά τα μέτρα επιχειρήθηκε να εφαρμοστούν στην Ελλάδα αρχικά με τρεις νόμους:
1) Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης, όπου ο αυριανός εργαζόμενος θα είναι αναγκασμένος να επανακαταρτίζεται διαρκώς.
2) ΔΟΑΤΑΠ: Η νέα μορφή του ΔΙΚΑΤΣΑ αναγνωρίζει ως ισότιμα τα τριετή Bachelor του εξωτερικού με τα ελληνικά πτυχία. Κάτι που φέτος έχει ήδη συμβεί σε κάποιες σχολές (Ιατρική,ΑΣΟΕΕ).
3) Ο νόμος για την αξιολόγηση και τις διδακτικές μονάδες. Το σύστημα των διδακτικών μονάδων δίνει συγκεκριμένη αξία σε κάθε μάθημα, δημιουργεί ατομικά πτυχία και διασπά τη συνοχή των σπουδών αλλά και τα επαγγελματικά δικαιώματα. Η αξιολόγηση θα συνδέεται με τη χρηματοδότηση των πανεπιστημίων και με αυτό τον τρόπο θα εξασφαλίζεται η πειθάρχηση των πανεπιστημίων στις επιταγές της αγοράς.
Η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων δεν είναι κάτι καινούριο στην Ελλάδα. Ιδιωτικά Πανεπιστήμια υπάρχουν ήδη με το προσωπείο των ΚΕΣ (Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών), Κολλέγια, ΙΕΚ κλπ. Το ζήτημα είναι τι θα επιφέρει η αναγνώριση τους.
Είναι ξεκάθαρο ότι με την αναθεώρηση του άρ. 16, σε συνδυασμό με την κοινοτική υποχρέωση της Ελλάδας για αναγνώριση των ιδιωτικών Πανεπιστημίων μέχρι το 2007, άμεσα οδηγούμαστε σε μια διαδικασία εξίσωσης των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων των αποφοίτων των Ι.Π με τους αποφοίτους των δημοσίων. Άμεσα, γίνεται μια εξίσωση των δύοαποφοίτων, με απτό αποτέλεσμα την υποβάθμιση της αξίας των πτυχίων, αλλά και συνολικότερα του δημόσιου Πανεπιστημίου, κάτι που επί της ουσίας έχουν βάλει σα στόχο εδώ και πολλά χρόνια οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ακριβώς στην κατεύθυνση που επιβάλλουν οι επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προκειμένου να πραγματοποιηθεί το μοντέλο του μελλοντικού εργαζόμενου που επιθυμούν: αναλώσιμου, εντατικοποιημένου και πλήρως υποταγμένου στην εργοδοσία (γεγονός το οποίο υπερτονίζει και η επιμονή απο τη μεριά της κυβέρνησης για την ψήφιση του Νόμου-Πλαισίου το καλοκαίρι, ακριβώς στην κατεύθυνση της εντατικοποίησης των σπουδών και της ποινικοποίησης των φοιτητικών αγώνων, αν και αντιμετώπισε την πιο μεγαλειώδη φοιτητική αντίδραση των τελευταίων χρόνων).
Αυτό προωθείται άμεσα απο μια διαδικασία αξιολόγησης των Πανεπιστημίων, ακριβώς στη βάση των κριτηρίων που τίθενται απο την αγορά εργασίας, με άμεσο στόχο την ανταποδοτικότερη λειτουργία του Πανεπιστημίου. Γιατί είναι προφανές οτι η αξιολόγηση των Πανεπιστημίων θα πραγματοποιηθεί με αυτά τα κριτήρια, κρίνοντας απο τη συνολική πορεία της τριτοβάθμιας ακπαίδευσης και τους στόχους που η κυβέρνηση έχει θέσει για εμάς χωρίς εμάς...
Το φοιτητικό κίνημα θα δώσει ξανά την απάντηση του μακριά απο λογικές ηττοπάθειας και αποπολιτικοποίησης. Θα βρεθεί και πάλι στο δρόμο τους... και στο δρόμο.
Η ανάγκη για άμεση και δυναμική απάντηση στα σχέδια της κυβέρνησης και του ΠΑΣΟΚ είναι επιτακτική. Ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να δράσουμε το επόμενο διάστημα δεν μπορεί να είναι άλλος, παρά μέσω ενός πλατιού πανεκπαιδευτικού μετώπου, που θα συσπειρωθεί γύρω από τις κύριες αιχμές της συγκυρίας, που δεν είναι άλλες από τη μη αναθεώρηση του άρθρου 16, τη μη κατάθεση του νέου νόμου-πλαίσιο για τη λειτουργία των ΑΕΙ και την απόσυρση των ήδη ψηφισμένων νόμων για Αξιολόγηση, Ινστιτούτα Δια Βίου Εκπαίδευσης και ΔΟΑΤΑΠ. Το καλοκαίρι οι φοιτητές κατέκλυσαν τα αμφιθέατρα με συνελεύσεις πρωτοφανούς μαζικότητας, ψήφισαν ενωτικά αγωνιστικά πλαίσια κινητοποιήσεων, κατέβηκαν στους δρόμους σπάζοντας στην πράξη τη λογική του ατομικισμού και κατάφεραν να πιέσουν την κυβέρνηση να οπισθοχωρήσει, αποδεικνύοντας ότι ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα δεν υπάρχουν.
Βαδίζοντας στη νικηφόρα κατεύθυνση του καλοκαιριού, παλεύουμε για:
Να μην αναθεωρηθεί το άρθρο 16 του Συντάγματος. Καμιά συζήτηση για ιδιωτικά-μη κρατικά πανεπιστήμια
Όχι στην αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος
Να μην κατατεθεί ο νέος νόμος-πλαίσιο για τη λειτουργία των ΑΕΙ.
Να αποσυρθούν οι νόμοι για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
Δημόσια και Δωρεάν Εκπαίδευση για όλους και όλες με άμεση άυξηση των δαπανών για την παιδεία στο 5% του ΑΕΠ απο τον κρατικό προυπολογισμό.
Όχι στην καταστολή των συλλαλητηρίων
Ενάντια στην εντατικοποίηση και την πειθάρχηση των σπουδών
Δωρεάν σίτιση, στέγαση΄συγκοινωνίες για όλους τους φοιτητές
Να καταργηθεί η βάση του 10 που αφήνει χιλιάδες φοιτητές έξω απο το πανεπιστήμιο
Δικαίωση του αγώνα των δασκάλων και ικανοποίηση των αιτημάτων τους
Έναν και ενιαίο συντονισμό όλων των φοιτητικών και σπουδαστικών συλλόγων στην κατεύθυνση των αποφάσεων τους
Αποφασίζουμε:
- Τετάρτη 17 Γενάρη: Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο 12μ. στα Προπύλαια μαζί με τις ΔΟΕ, ΟΛΜΕ, ΠΟΣΔΕΠ.
- Κατάληψη της σχολής την Τρίτη 16/1 και την Τετάρτη 17/1.
- Δημιουργία ανοιχτής συντονιστικής επιτροπής κατάληψης την Τρίτη 1μ.μ.
ΑΝ.Α.ΔΡΑΣΗ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΔΡΑΣΗ