Όταν τα όνειρα παίρνουν εκδίκηση!
Το πιο γοητευτικό στοιχείο της ιστορίας είναι το αστάθμητο, αυτό που κανένας δεν περιμένει, αυτό που κανένας δεν προβλέπει. Έτσι, ενώ, όπως και εσύ, χιλιάδες μαθητές ζούσαν μέσα στον καταναγκασμό και το άγχος των εξετάσεων, χιλιάδες φοιτητές είχαν σταματήσει να ασχολούνται με τα μαθήματα που θα έδιναν. Όχι γιατί ξαφνικά σταμάτησε να τους απασχολεί το μέλλον τους ή γιατί είναι όλοι τεμπέληδες, αλλά γιατί κατάλαβαν ότι κάποιες φόρες δεν φτάνει απλά να διαβάζεις και να κοιτάς την δουλειά σου.
Έτσι άρχισαν οι φοιτητές να γεμίζουν κατά χιλιάδες τα αμφιθέατρα και τους δρόμους αφήνοντας πίσω τους σαν παρακαταθήκη τις πιο μαζικές διαδικασίες των τελευταίων 16 χρόνων. Όλα αυτά μάλιστα έγιναν πέρα και έξω από την θέληση και τον σχεδιασμό των τριών πρώτων σε πανελλαδική καταγραφή φοιτητικών παρατάξεων, δηλαδή της ΔΑΠ, της ΠΑΣΠ και της ΠΑΝΣΠΟΥΔΑΣΤΙΚΗΣ. Αφορμή ήταν ο καινούργιος νόμος πλαίσιο που η ΝΔ ήθελε να ψηφίσει μέσα στο κατακαλόκαιρο με τις σχολές προφανώς κλειστές.
Ένας νόμος που από την μία έρχεται να μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε ένα αυταρχικό κολέγιο εντατικοποιώντας τους όρους σπουδών και εξαφανίζοντας κάθε ψήγμα κριτικής σκέψης και από τη άλλη στρώνει το χαλί στην δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, αποτελώντας έτσι προπομπό της αναθεώρησης του άρθρου 16 του συντάγματος, που από κοινού ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν σχεδιάσει. Δεν είναι τυχαίο ότι φέτος η κυβέρνηση φρόντισε ώστε 65.000 μαθητές να μείνουν εκτός ΑΕΙ-ΤΕΙ δημιουργώντας έτσι την απαραίτητη πελατεία για τους εμπόρους εκπαίδευσης.
Η κυβέρνηση επέλεξε να απαντήσει στους φοιτητές με το μόνο μέσο που της είχε μείνει. Την καταστολή και την αστυνομική βία. Δεν μας φόβισε όμως ούτε μας σταμάτησε γιατί ξέραμε πλέον πώς να νικήσουμε. Γιατί πρώτα από όλα είχαμε επιλέξει το δρόμο της συλλογικότητας, τον δρόμο της κοινής δράσης με μοναδική βάση τα κοινά προβλήματα. Το αποτέλεσμα; Ο νόμος να μην έχει ψηφιστεί ακόμα. Τίποτα όμως δεν έχει τελειώσει. Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αποδείξουμε ότι κάποια λουλούδια δεν ανθίζουν μόνο την άνοιξη αλλά και το φθινόπωρο και το πιο όμορφο από αυτά τα λουλούδια είναι η αντίσταση.
Σε αυτή την υπόθεση δεν περισσεύει κανείς και μόνο αν είμαστε ενωμένοι μπορούμε να κερδίσουμε. Γιατί σίγουρα χρειάζονται αλλαγές σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που το μόνο που ξέρει να κάνει είναι να σκοτώνει τα όνειρα μας, αλλά αυτές οι αλλαγές είναι πάνω από όλα δικιά μας υπόθεση και όχι κάποιων γραφειοκρατών.