Η Μαριέτα Γιαννάκου σε ρόλο... Διαφωτιστή
«Η πολιτική της παιδείας δεν είναι αμιγώς κομματική υπόθεση. Είναι άκρως επιστημονική κι ό,τι πάει κόντρα στην επιστήμη και τις νέες εξελίξεις κάποτε καταρρέει»
Μαριέττα Γιαννάκου 20/10/06
Τον προηγούμενο καιρό οι διάφοροι Υπουργοί Παιδείας προώθησαν τη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του Πανεπιστημίου με γνώμονα τη σύνδεσή του με την αγορά εργασίας καθώς και την εισαγωγή της κατάρτισης-ειδίκευσης ούτως ώστε τα Πανεπιστήμια να μπορούν να ανταποκριθούν στις «νέες εξελίξεις». Παρατηρώντας όμως την κατάσταση στους χώρους εργασίας αντιλαμβανόμαστε ότι οι «νέες εξελίξεις» μεταφράζονται σε ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση του 8ώρου, μείωση των αποδοχών κτλ. Όυτως ή άλλως διακηρυγμένος στίχος του Υπουργείου είναι η κινητικότητα και απασχολησιμότητα των αποφοίτων. Δηλαδή φτηνοί, ευέλικτοι εργαζόμενοι μιας χρήσης, διαρκώς επανακαταρτιζόμενοι, πραγματικό δώρο για την εργοδοσία. Πιεσμένη η Υπουργός από την κοινωνική έκρηξη στον χώρο της παιδείας επιδιώκει επικοινωνιακή στροφή και εμφανίζεται ως θεματοφύλακας της επιστημονικότητας . Συνδέει μάλιστα τη δήλωση αυτή με την αναθεώρηση του άρθρου 16 και την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων.
Στο σημείο αυτό οφείλουμε να επισημάνουμε ότι οι ίδιοι οι υπερασπιστές της πολιτικής αυτής ευθύνονται για την ίδρυση τμημάτων και παρατμημάτων σε κάθε μικρή ή μεγάλη πόλη χωρίς επιστημονικό υπόβαθρο. Άλλωστε η εισαγωγή πιστωτικών μονάδων, προπτυχιακής ειδίκευσης καθώς και το σπάσιμο των πτυχίων σε 2 κύκλους σπουδών διασπά κάθε επιστημονική πειθαρχία με άμεσο αντίκτυπο στην επαγγελματική μας προοπτική. Με ποια λογική η ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων και η ολοένα αυξανόμενη εξάρτηση των σπουδών μας από επιχειρηματικά συμφέροντα προωθεί την επιστημονικότητα;
Η Υπουργός Παιδείας τη στιγμή που απαξιώνει πλήρως το Πανεπιστήμιο και συρρικνώνει την κρατική χρηματοδότηση δεν δικαιούται να μεταχειρίζεται την επιστήμη σαν απολογητή της κυβερνητικής αντιμεταρρύθμισης. Στερούμενη άλλων επιχειρημάτων προσπαθεί επικοινωνιακά να αποκρύψει τον πολιτικό και ταξικό χαρακτήρα των αντιδραστικών αλλαγών. Της απαντάμε ότι αυτός που πάει κόντρα στην επιστήμη είναι η κυβερνητική πολιτική που αργά ή γρήγορα θα καταρρεύσει κάτω από την πίεση των φοιτητικών αγώνων.