Εργατική Πρωτομαγιά: 119 χρόνια αγώνων
Παλιότερα η Πρωτομαγιά ήταν η μέρα των λουλουδιών. Η καθιέρωσή της ως μέρας συγκέντρωσης πολιτικών και κοινωνικών στόχων ξεκίνησε στη Αμερική, με την πάλη των εργαζομένων για το οχτάωρο.
Το 1850 άρχισε στις ΗΠΑ κίνημα για τη μείωση των ωρών εργασίας και για να επιτευχθεί το δεκάωρο. Το 1867 έγινε στο Σικάγο μια μεγάλη κινητοποίηση με στόχο τον περιορισμό της εργάσιμης μέρας. Το 1886 σε μια σειρά από Πολιτείες οι εργοδότες καθιέρωσαν μικρότερη εργάσιμη μέρα, κάτι που δεν ίσχυσε πρακτικά καθώς απολυόταν όποιος ζητούσε την εφαρμογή της.
Έτσι οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονταν τις νομοθετικές ρυθμίσεις και έπρεπε να επιβάλλουν μόνοι τους τα δικαιώματά τους.
Συγκεκριμένα, σε συνάντηση επαγγελματικών κλάδων αποφάσισαν να επιβάλλουν το οχτάωρο. Έτσι ξεκινά ιστορικά η Πρωτομαγιά, όπου γίνονταν πολυεθνικές διαδηλώσεις με φυλετική αλληλεγγύη κι όχι φυλετικές συγκρούσεις.
Η σημασία της Πρωτομαγιάς έχει να κάνει με την κρατική καταστολή. Συγκεκριμένες ιστορικές ημερομηνίες στο διεθνή χώρο αλλά και στην Ελλάδα:
3/5/1886: Σε εργοστάσιο με άθλιες συνθήκες εργασίας ξεκίνησε απεργία που οδήγησε και σε φωνές έναντι των απεργοσπαστών. Επενέβη η αστυνομία πυροβολώντας και σκοτώνοντας έναν εργαζόμενο.
4/5/1886: Στο Hide Market πραγματοποιήθηκε μικρή συγκέντρωση προς έκφραση της αγανάκτησης των εργαζομένων. Προς το τέλος της συγκέντρωσης όπου είχαν μείνει περίπου 200 άτομα, η αστυνομία επιτέθηκε. Μία βόμβα έπεσε πάνω στην αστυνομία σκοτώνοντας έναν αστυνομικό. Ακολούθησαν πυροβολισμοί με αποτέλεσμα το θάνατο 5 αστυνομικών ακόμη. Ακολούθησε τρομερή καταστολή: Συνέλαβαν όλους τους εργατικούς ηγέτες (π.χ. Αύγουστος Σπάικς) και τους πήγαν για απαγχονισμό. Είναι γνωστοί ως οι «11 μάρτυρες του Σικάγο». Καθώς δημιουργήθηκε κίνημα υποστήριξης ακόμα και από την Ευρώπη, στο τέλος εκτελέστηκαν «μόνο» τέσσερις.
1889: Στο Σοσιαλιστικό Συνέδριο της 2ης Διεθνούς έγινε εισήγηση να οριστεί η Πρωτομαγιά ως ημέρα που γιορτάζει η παγκόσμια εργατική τάξη τη μείωση των ωρών εργασίας.
Επίσης είναι αρκετές χρονιές συνδεδεμένες με γεγονότα της 1η Μάη:
1943: Εξέγερση του εβραϊκού γκέτο στη Βαρσοβία έναντι των ναζί
1950: Εξέγερση στη Ν.Αφρική με 18 νεκρούς
1974: Επανάσταση Πορτογαλίας με συμμετοχή εργατών, σπουδαστών και φαντάρων
1979: Εξέγερση στην Τεχεράνη για την ανατροπή του Σάχη
Στην Ελλάδα:
1936: Στη Θεσσαλονίκη απεργούν χιλιάδες, όμως τους επιτίθεται ο στρατός και σκοτώνονται 12.
1942: Έγινε η πρώτη απεργία κατοχής στην Ευρώπη (δημοσίων υπαλλήλων)
1944: Στην Καισαριανή η εκτέλεση των 200
1975-1977: Υπήρξε ένα μαχητικό εργατικό κίνημα έναντι των αντισυνδικαλιστικών νόμων Καραμανλή (330)
Πώς όμως επικαιροποιείται η ιστορία της πρωτομαγιάς στο σήμερα;
Απέναντι στους κατασταλτικούς κρατικούς μηχανισμούς που σε αντίθεση με τα νεοφιλελεύθερα μυθεύματα όχι μόνο δεν συρρικνώνονται αλλά διευρύνονται ασύστολα. Απέναντι στους κάθε είδους «Πίνκερτον»(συμμορίες που χρησιμοποιούσε η εργοδοσία εναντίον των εργατών του Σικάγου τότε) τις διάφορες ιδιωτικές αστυνομίες σήμερα και τη λεγόμενη «ιδεολογική απεργοσπασία», την υπονόμευση των συνδικάτων – πολλές φορές και από τους ίδιους τους εκπροσώπους και τις ηγεσίες τους – η απάντηση και χθές και σήμερα παραμένει ενότητα κι αγώνας, ενδυνάμωση των συνδικάτων και πάλη για την αλλαγή των συσχετισμών μέσα σε αυτά, για κάθε εργαζόμενο που επιθυμεί να είναι κάτι περισσότερο από ένα νούμερο, κάτι περισσότερο από παράγοντας κόστους. Εμείς οι φοιτητές έχουμε θέση σε αυτόν τον αγώνα σαν μελλοντικοί εργαζόμενοι και σαν πολίτες γιατί μας αφορά όλους, γιατί η Εργατική Πρωτομαγιά θα παραμένει επίκαιρη όσο η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο θα μαστίζει τον πλανήτη μας .
Η κυβέρνηση της Ν.Δ υποσχέθηκε «διαρθρωτικά μέτρα». Να ένα «δείγμα» αυτών:
1. Δημιουργία κινήτρων για το κεφάλαιο ώστε να αποδεσμευτεί (μειώνοντας
τη φορολογία του)
2. Αύξηση της έμμεσης φορολογίας σε σχέση με την άμεση (δηλαδή
φορολογία όχι ανάλογη με το εισόδημα που πλήττει τα χαμηλά
εισοδήματα)
3. Κατάργηση του ΣΔΟΕ αναφορικά με μεγάλες επιχειρήσεις
4. Ασφαλιστικό: ενσωμάτωση των τραπεζοϋπαλλήλων στο ΙΚΑ ώστε να μην
πληρώνουν οι τραπεζίτες και να επιφέρει μείωση εξόδων γι’ αυτούς ~600
ευρώ
Κοινό στοιχείο όλων: φοροαπαλλάσουν το κεφάλαιο και υπερφορολογούν τους εργαζόμενους!