Ο συναρτησιακός προγραμματισμός χρησιμοποιεί την μαθηματική έννοια της συνάρτησης. Δηλαδή κάθε συνάρτηση έχει πεδίο ορισμού και ένα πεδίο τιμών. Η εφαρμογή συναρτήσεων σε δεδομένα είναι ο μόνος τρόπος που προσφέρουν αυτές οι γλώσσες για δομή ελέγχου. Το σύστημα αντιμετωπίζει τις συναρτήσεις σαν δεδομένα οπότε μπορούν να αποτελούν ορίσματα ή αποτέλεσμα άλλων συναρτήσεων. Μερικές από τις ποιο γνωστές συναρτησιακές γλώσσες είναι η Miranda και η Haskel.